Wist je…

  • …dat je als vrouw je vader meeneemt in een relatie?
    (en als man vooral je moeder, maar vanwege vaderdag, focus ik me even op vader)
  • …dat je je kinderen een plezier doet door innerlijk hun vader op 1 te zetten als je nog bij elkaar bent? (als je uit elkaar bent, doe je ze een heel groot plezier door te accepteren dat hun vader hun vader is…*)
  • …dat je als moeder nooit, maar dan ook echt nooit de vaderrol beter kunt doen dan de vader zelf*? (zélfs als de vader er nooit is, zelfs als hij niet meer leeft, zelfs als je niet weet wie de vader is, als hij verschrikkelijk is, jullie heeft verlaten, wat dan ook…
    Een vader kan ook nooit de moederrol vervullen, want hij is niet de moeder, maar de vader. Dus als moeder kun je niet vader zijn, want je bent moeder. Zijn nieuwe partner kan wel jouw rol overnemen, maar dat kun je zélf voorkomen of verhelpen!*)

Onbewust zoek je je vader in een relatie Vooral als je dat niet wilt*…
Wil je een liefdesrelatie met iemand die niet op je vader lijkt? Herstel dan je innerlijke verbinding met je vader…* Hoe meer je hem afwijst, het contact verbreekt of voor hem zorgt, hoe meer je onbewust juist je vader zoekt in een relatie. Of zijn vader. Want innerlijk heb je je vader nodig. Sluit je hem buiten, dan mis je hem innerlijk en ga je onbewust naar hem op zoek in de buitenwereld. In een baas of collega en vooral in een partner. Zelfs als je op vrouwen valt…

Als je je vader hebt verloren en dit nog niet hebt verwerkt, is de kans bovendien groot, dat je onbewust een vrouw zoekt die een kind heeft verloren… zo help je elkaar het gemis niet te hoeven voelen…*
Herken je een van deze dingen? Kan heel pittig zijn…
Mail me even, er is meer mogelijk dan je denkt.*


Dit geldt ook voor je kids
Wil je dat je kinderen een partner zoeken die níet op hun vader lijkt? Of wil je dat ze zelf niet op hem gaan lijken en/of niet hoeven meemaken wat jij hebt meegemaakt? Probeer dan zo min mogelijk af te keuren in hun vader* (heel moeilijk! Maar er zijn mogelijkheden, ondanks alles*). Want ondanks dat het voelt alsof je ze zo beschermt, kinderen verbinden het meest met de ouder die ze het minst zien én met de ouder die door de andere ouder wordt afgekeurd. Ze verbinden vooral door karakter-eigenschappen te kopiëren of compenseren of door die in een relatie te zoeken…
Dan zijn ze dus niet vrij in hun gedrag en niet vrij in hun relaties… En jij zelf ook niet…*

De verantwoordelijkheid van vader
Neemt je vader zijn verantwoordelijkheid niet? Neemt de vader van je kinderen zijn verantwoordelijkheid niet? Dan kun je dit voor jezelf en voor je kinderen het beste zo aanpakken: zorg dat je zelf 100% van zijn verantwoordelijkheid af blijft…. Super moeilijk*, I know! Vooral als het om je kinderen gaat… Maar hoe meer jij (onbewust) bezig bent met zijn verantwoordelijkheid, hoe minder hij deze kán en hóeft te nemen. Bovendien heb jij dan niet meer je volle 100% aandacht voor je eigen verantwoordelijkheid…
Maar ook dit kan heel tegenstrijdig en moeilijk voelen… toch werkt het echt zo, is mijn ervaring…*

*Hoe pak je dit aan, die lastige en pijnlijke vader-thema’s?
De meest krachtige manier die ik ken is een familieopstelling. Deze helpt je bewust worden van wat je onbewust doet, voelen wat eronder zit en dát direct verwerken en loslaten. Zo help je jezelf én je kids!
Je bent welkom, ook na de zomervakantie, de data staan al op de website.

En dan je eigen plek… de meest krachtige en vrije plek die er is…
Misschien heb je het al wel eens gelezen of gehoord. Je eigen plek. Als kind van je vader en moeder. Dat is je plek. Iedereen is namelijk verwekt door een vader en een moeder. Dit zijn systemisch dus je allerbeste vader en je allerbeste moeder… want je hebt maar 1 bio vader en maar 1 bio moeder… Maar zo voelt het voor veel mensen niet… Heel logisch dus dat veel mensen het contact verbreken en/of boven hun ouders gaan staan, maar ook al helpt dat misschien op sommig praktisch gebied en tijdelijk voor je gemoedsrust, onbewust ga je dan nóg meer kopiëren of compenseren en/of familietrauma’s dragen…**

**Wil jij dat ook?
Op je eigen plek staan, dus je vader (en/of je moeder) innerlijk toelaten, zodat je meer in je kracht komt, en zodat je je niet meer hoeft te bewijzen en het niet meer alleen hoeft te doen?
Zodat je je meer gesteund voelt, minder machteloos en met minder fysieke en mentale klachten,…
Kom dan familieopstellingen ervaren en ontdek wat dit kan betekenen voor jou en voor je kids. Je bent natuurlijk ook 1-op-1 welkom. Mail of app me even. Ik lees je graag.

 

Deel dit artikel via: