Deze week reed ik met mijn auto aan een sleepkabel achter mijn vader aan…
Heb je dat al eens meegemaakt? Behoorlijk spannend, kan ik je vertellen.
Je zit zó dicht op de auto voor je, zonder stuur- en rembekrachtiging
en je bent compleet afhankelijk van wat hij wel/niet doet…
Nu vertrouw ik mijn vader en ben ik gewend afhankelijk van hem te zijn*, maar ik was blij toen we bij de garage waren. En nu mijn auto weer gemaakt (benzinepomp was stuk) voor de deur staat, nog blijer!
*Wist je dat we allemaal (ja, jij ook) 100% afhankelijk zijn van onze ouders?
- Anders bestond je niet. Je hebt je bestaan volledig aan hen beide te danken, ook als ze je vanalles hebben aangedaan of juist verwaarloosd, in de steek gelaten en zelfs als je ze nog nooit hebt ontmoet.
- Ja, zelfs dan… én je hele leven ben je nog steeds innerlijk (!) 100% afhankelijk van je ouders…!
Wist je dat?
En dat is voor veel mensen niet makkelijk! Vooral als je heel veel hebt meegemaakt met ze of door ze…
MAAR om jezelf te helpen en om je kids te helpen, is dit heel belangrijk…
Alles wat je afkeurt in je ouders, keur je onbewust af in jezelf. Dat kan leiden tot veel fysieke en/of mentale klachten, zelfs ziekte. Als je dit vervolgens je ouders verwijt, wordt ’t helaas alleen maar erger…
Je ouders zitten namelijk in jou. Je voorouders ook. Je hele familiegeschiedenis zit in jou. Met alle plussen en minnen. Je kunt hier NIETS aan veranderen, want het is al gebeurd. Je kunt er wel naar kijken, het zien voor wat het is, en het vervolgens anders gaan doen DANKZIJ hen.
Zodat het niet voor niets is geweest…
Dankzij… argh! Dat is vaak het lastigst… Maar als je het beter wilt doen dan je ouders, ga je onbewust precies hetzelfde doen of exáct het tegenovergestelde. Je bent dan niet vrij in je doen en laten. Bovendien voelt ’t dan vaak alsof je je moet bewijzen én je voelt je niet gezien en gehoord. Je kids gaan dit (als jongere/volwassene) ook kopiëren of compenseren. Ze trekken onbewust eenzelfde gedrag aan in een liefdesrelatie, op werk of gaan het zelf vertonen… En zo blijft het zich herhalen… Tot je het stopt!
De enige manier die ík ken om dit te stoppen, is in te stemmen met dat het is zoals het is…
Dat jouw vader jouw vader is, precies zoals hij is. Dat jouw moeder jouw moeder is, precies zoals ze is.
Dat je niet kunt veranderen wat er (niet) is geweest. Je kunt ’t wel verwerken en loslaten**! Voor jezelf en voor je kids. Zo kom je meer op je eigen plek, in je eigen kracht en word je meer gezien en gehoord.
Wil jij dat ook?
Dit gaat niet over goedkeuren hoe je ouders zijn of wat er gebeurd is!! Want dan sta je er nog steeds boven. Het gaat om instemmen dat het is zoals het is. Hoe erg ook… Dit geeft jóu en je kids rust…
**Dat kan! Met een familieopstelling
Je kunt je inschrijven als vraagsteller of als representant. Dus voor respectievelijk je eigen opstelling om minder last te hebben van waar jij last van hebt. Of om mee te liften op de processen van de anderen. Beide super waardevol. Op mijn website kun je er meer over lezen en ook voorbeelden vinden van waarvoor je een familieopstelling allemaal kunt doen. Of app/bel me even…